03 april 2006 - Het net is een domein van uitersten. Wellicht is het u ook opgevallen. Het laat zich bevroeden dat de rationele geesten die het net destijds hebben ontwikkeld, niet hebben voorzien dat het zo'n broeiplaats zou worden voor pamflettisten van uiteenlopende pluimage. Het zat er wel in. Een eerder experiment met de boekdrukkunst had per slot van rekening al een Luther en een Calvijn voortgebracht.
Protestbewegingen varen doorgaans wel bij de introductie van nieuwe media. Sla de geschiedenis er maar op na. Keer op keer blijken kleine opstandige bewegingen memetisch - of in elk geval mediatechnisch - wendbaarder dan de bestaande orde. Boeken, pamfletten, encyclopedieën, kranten, radio, televisie, webistes, podcasts, videotelelefoon - het zijn de (uit)dragers van evenzovele revoluties.
Zodra een nieuwe ideeënbiotoop zich aanbiedt, krijgen denkbeelden uit de onderstroom de ruimte en pakken die ook; gevestigde instituties zwalken er half slapende achteraan.

Het is wel enigszins wrang dat juist de ontkenners van Darwins gedachtengoed, de intelligentdesigners, de creationisten, de religieuzen, momenteel zo goed gebruik weten te maken van de evolutionaire gelegenheid die hen hier geboden wordt.
Begrijpelijk is het ook. In de wereld van een paar jaar geleden toen de reguliere media nog heer en meester waren, kwamen hun boodschappen niet door de filters. De redacties van kranten en tijdschriften stellen zich doorgaans seculier en religie-neutraal op. Fundamentalisme van enige aard is nu eenmaal slecht voor de geloofwaardigheid, voor de advertentieopbrengsten en voor de verkoopcijfers. Zo werd gedacht.
Op het internet gelden andere regels, zo blijkt.

Dit als overweging bij twee links die mij de afgelopen dagen opvielen.
De eerste is een extremiteit van de foutste soort. Het is een site die in zeer uitgebreide bewoordingen uit de doeken doet waarom het christendom beter zou zijn dan de islam. Niet iets om in z'n geheel te lezen. Meer om naar te kijken en een beetje bij te huiveren. Deze link komt op de de pagina met het pleetje (hieronder), op de achterzijde van het net. Ik overweeg zelfs een plaatsing in het Ranzige Rijtje dat daar te vinden is.
De tweede is een heerlijk oneerbiedige blik op religie in het hedendaagse Amerika. Humor dus. Niet kwaad bedoelt, want voorzover ik kan overzien bedacht en gebracht zelfverklaarde christenen. Maar wel wel kritisch en toch leuk. En omdat de pagina oogt als een krant , krijgt hij een plek op de nieuwspagina.

04 november 2004 - "TV-zender wil ontbinding menselijk lichaam uitzenden
LONDEN - Een Britse commerciële televisiezender wil het ontbindingsproces van een menselijk lichaam op televisie gaan uitzenden. Het programma heeft als voorlopige naam Dust to Dust, aldus een woordvoerder van Channel 4 donderdag.
De zender zoekt momenteel naar een terminaal zieke vrijwilliger die bereid is zijn of haar lichaam op te offeren voor de wetenschap. Het lichaam zal op een geheime lokatie worden gefilmd en bewaard. Een team van wetenschappers houdt toezicht op het experiment."

Vraag is: maar moeten we het bij één laten?
Als we er meer tegelijk doen, kunnen we er een spelelement aan verbinden
Big (b)Rotter?

naschrift Blogger treft Slogger - Het bleek een fake bericht... Yawn, wat lachen. Enfin...
Begrijp eigenlijk niet waarom ik aandacht zou moeten besteden aan figuren die wel veel praatjes hebben, maar te laf zijn om ze te ondertekenen.

Een beunhazend mediaindividu heeft niet dezelfde bescherming die een medewerker van de grote media heeft. Een Nieuwe Revu-medewerker of Volkskrant-journalist is stevig omkapselt door het instituut waarvoor hij werkt. Het medium beschermd zijn mensen. Maar tegelijkertijd wordt de traditionele journalist zo ook - waar nodig - tegen zichzelf beschermd! De (eveneens daarvoor opgeleide) redactie vormt een stevige buffer tussen het individu met de boodschap en de opinies en de doelgroep. Bij een weblog is er doorgaans geen enkele sprake van een controle door een professionele redactie. Zo ook bij geenstijl.nl.
Een individu dat voor eigen rekening zaken aan elkaar bralt op een website wordt daar ook veel eerder persoonlijk op afgerekend.

De redactie(?!) van geenstijl.nl zegt van de eigen site dat het 'geen journalistiek medium" is en het "valt derhalve niet onder de wetten die daarvoor gelden".
Hieruit blijkt het beunhazengehalte van de site ten enen male.
Het is, ten eerste, niet aan de redactie om te bepalen onder welke wetten zij al dan niet vallen (of waar zij al dan niet aansprakelijk voor zijn). Journalsitiek of geen journalistiek, zou een rechter vaststellen dat geenstijl.nl zich schuldig heeft gemaakt aan smaad, dan helpt daar geen disclaimer aan. En, ten tweede, is er eigenlijk nauwelijk echte wetgeving voor journatlistiek werk. Het recht van vrijheid van meningsuiting is in de grondwet expliciet vastgelegd voor iedereen - zij het met de nodige beperkingen - en dus ook voor journalisten. (Naar ik aanneem willen de makers wel degelijk schuilen onder die paraplu.) En het veel aangehaald recht op de vrijheid van 'nieuwsgaring' bestaat helemaal niet.
Gedoe rond journalistieke publicaties komt doorgaans terecht bij de Raad voor de Journalsitiek en niet de rechter, de branche controleert zichzelf. Als er dus iets is wat een blog als geenstijl.nl tot een niet-journalistiek medium maakt, dan is het dat het zich ontrekt aan controle door deze Raad.

Waar gehakt wordt vallen spaanders. Maar als de beunhazen de bijl ter hand nemen dan valt er ook nog weleens een ledemaat of hoofd hier of daar.